İlk minik mektup arkadaşıma yolladığım ikinci mektup bu henüz. Küçük dostumun öğretmeni instagram sayfasında mektubun ulaştığını ve onun nasıl mutlu olduğunu paylaşmış. Yapılan işin sonucu herkesi mutlu ediyorsa kesinlikle doğru yoldasınız demektir. Her mektubumda ona resimler çizdim, en güzel renklerle doldurdum sayfaları ve minik çocuk kalbinden bana sorduğu soruları yanıtladım. Son zamanlarda yapabildiğim en doğru ve güzel şeylerden biri oldu bu benim için. Mektupların unutulması insanlar için büyük bir kayıp aslında. Yazmayı tekrar baştan hatırlamak gibi bir mektuba başlamak. Postanın ucunda kimin olduğu hiç önemli değil, sizi kalemle buluşturan herkes birer inci olmalı zaten.
kelimelerimin, boyalarımın, renklerimin ulaştığı en anlamlı duraklar...
"bugün öğrencimin ayça ablasından ikinci mektubu geldi. sevinçten çıldırdı... :) " yazan bu paylaşımı görünce bende sanırım en az onun kadar sevinçten çıldırdım!
.
DEVAM EDECEK...
